بررسی میزان تأثیر مخاطرات اخلاقی در صنعت بیمه درمان ایران طی سال‌های 89 – 1387

مقدمه: یکی از مهم‌ترین منابع تأمین مالی هزینه‌های رو به رشد سلامت، بیمه‌های درمان است. اطلاعات نامتقارن در بازار بیمه به این مفهوم است که بیمه‌گر نسبت به فرد بیمه شده اطلاعات کمتری در مورد وضعیت سلامت وی دارد و این امر منجر به هدر رفتن منابع درمان به دلیل مخاطرات اخلاقی می‌شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان تأثیر مخاطرات اخلاقی در صنعت بیمه درمان ایران صورت پذیرفت. روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی، توصیفی- تحلیلی می‌باشد. جامعه مورد پژوهش، خانوارهای ساکن کشور ایران بوده و به منظورگردآوری اطلاعات، از پرسشنامه طرح هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی مرکز آمار استفاده شد. سپس از روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) و مدل متغیرهای ابزاری برای شناسایی و برآورد پارامترهای تابع مطلوبیت ( ) استفاده شد. به علاوه تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Eviews نسخه 6 و GAUSS صورت گرفت. نتا‌یج: یافته‌ها نشان داد که مخاطرات اخلاقی در بیمه‌های درمان پایه (خدمات درمانی و تأمین اجتماعی) و بیمه مکمل وجود دارد. همچنین در طی این سه سال مورد مطالعه، افراد تحت پوشش بیمه خدمات درمانی با متوسط کشش 78/2- دارای کمترین میزان مخاطرات و افراد تحت پوشش بیمه تکمیلی خدمات درمانی با متوسط کشش 86/3- دارای بیشترین میزان مخاطرات اخلاقی بودند. بحث و نتیجه‌گیری: سیاست‌گذاران بیمه‌ای باید جهت کنترل مخاطرات اخلاقی مصرف کننده اقدام نمایند.